Δήλωση του απερχόμενου περιφερειακού διευθυντού εκπαίδευσης Δυτικής Μακεδονίας Αναστάσιου Δάρδα
«Απερχόμενος από τη θέση του Περιφερειακού Δ/ντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης Δυτικής Μακεδονίας και αποχωρώντας από την ενεργό εκπαιδευτική υπηρεσία
, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους τους φορείς της Εκπαίδευσης της Δυτικής Μακεδονίας. Τους συνεργάτες μου Προϊσταμένους Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, τους Σχολικούς Συμβούλους, τους Διευθυντές Εκπαίδευσης, τους Προϊσταμένους Γραφείων, τους Διευθυντές Σχολικών Μονάδων, τις Διοικήσεις των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Α/θμιας και ΕΛΜΕ, τα αιρετά μέλη των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, τους μάχιμους εκπαιδευτικούς της σχολικής τάξης, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους μαθητές Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης. Επίσης τις κατά καιρούς ηγεσίες και τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας, τους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου, της Πνευματικής Αρχής, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τους Συλλόγους γονέων, τους θεράποντες της Ενημέρωσης και κάθε φορέα εμπλεκόμενο στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας μου στην Περιφερειακή Διεύθυνση προσπάθησα να ανταποκριθώ στο έργο μου όσο μπορούσα αποδοτικότερα, χωρίς θορυβώδεις εμφανίσεις, εξεζητημένες επιδείξεις και ανούσια δημοσιεύματα, που κάποιοι επιδιώκουν με το πρόσχημα της προβολής του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου. «Εκάστου το έργον φανερόν γενήσεται, η γάρ ημέρα δηλώσει» (Α΄ Κορ. 3,13).
Είδα τον κάθε συνάδελφο, γονέα, μαθητή, όχι ως άτομο μιας μάζας συγκεκριμένης κατεύθυνσης και απόχρωσης, αλλά ως πρόσωπο με ελεύθερη βούληση και έκφραση. Άλλωστε – ας μου επιτραπεί μόνο αυτός ο αυτοέπαινος – ανέλαβα Περιφερειακός Διευθυντής και άσκησα τα καθήκοντά μου, χωρίς οιασδήποτε μορφής «δεκανίκια».
Έχω τη βεβαιότητα ότι το «φιλείν και φιλείσθαι» εκπαιδευτικών και μαθητών αποτελεί τη ζωοποιό πνοή της διδακτικής πράξης. Είναι ακλόνητη η πεποίθησή μου ότι η διάκριση, η ευελιξία και το ευπροσήγορο στην ανάληψη διοικητικής αρμοδιότητας, συνιστούν την πεμπτουσία της εκπαιδευτικής διαδικασίας, στα πλαίσια βεβαίως των κείμενων διατάξεων. Διαφορετικά ο ασκών διοικητικό έργο αναδεικνύεται ανάλγητος σατραπίσκος, με οδυνηρές συνέπειες για τον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.
Ο αείμνηστος μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος, από τις μεγαλύτερες πνευματικές φυσιογνωμίες του 20ου αιώνα, συνήθιζε να επιμένει στην ετυμολογία της λέξεως διδάσκαλος από το δάς- δαδός, άρα λύχνος, λαμπάδα. Φωτιστής και φωτοδότης που φωτίζει και καίεται είναι ο δάσκαλος. Αυτό δε μπορεί να αλλάξει και όταν αλλάζει, αλλοιώνεται ο χαρακτήρας της παιδείας.
Ζητώ την κατανόηση των συναδέλφων, των μαθητών, και των γονέων για τις περιπτώσεις που δεν ανταποκρίθηκα πλήρως στις υποχρεώσεις μου απέναντί τους, ή εάν δεν κατέστη δυνατό να ικανοποιηθεί κάποιο δίκαιο και νόμιμο αίτημά τους.
Με την πιθανότητα να θεωρηθώ υπερβολικός ή ανεδαφικός, επισφραγίζω τον αποχαιρετισμό μου με τη μνημειώδη ρήση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: «Ποιήσατε δικαιοσύνης όπλον και μη θανάτου την παίδευσιν».
Στη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και στη συνάδελφο Έλενα Ζυγούρη, η οποία αναλαμβάνει τους οίακας της Περιφερειακής Διεύθυνσης, εύχομαι ολοκαρδίως υγεία και δύναμη προς ευόδωση του έργου τους. Όπου και εάν χρειαστεί, θα είμαι στη διάθεσή τους.
Πορευόμενος «έξω της παρεμβολής», αποχαιρετώ όλους, με τον παραδοσιακό αποστολικό χαιρετισμό:
«Αγαπητοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε …».
