Πτολεμαΐδα

Με την εισήγηση της Καθηγήτριας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Σουλτάνας Λάμπρου , ολοκληρώθηκαν την Πέμπτη τα μαθήματα του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου του Δήμου Πτολεμαΐδας, στα πλαίσια του οποίου πραγματοποιήθηκαν 18 διαλέξεις και στους δύο κύκλους σπουδών με διαφορετική θεματολογία.

Στόχος του Δημάρχου Πτολεμαΐδας και της Δημοτικής Αρχής είναι η περεταίρω αναβάθμιση του θεσμού του ΑΛΠ , επεσήμανε η υπεύθυνη για την λειτουργία του Δημοτική Σύμβουλος Τάνια Βάνη , η οποία ευχαρίστησε όλους τους εισηγητές και τους σπουδαστές για την συμμετοχή τους.

<<Θεία και ανθρώπινη σοφία>> ήταν το θέμα , που ανέπτυξε η εισηγήτρια τονίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής.

<< Ἡ σχέση τῆς χριστιανικῆς σκέψης μέ τήν ἑλληνική ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά καίρια καί κρίσιμα ζητήματα στό πλαίσιο τῆς διαλεκτικῆς ἐξέλιξης τῆς ἱστορίας τῶν ἰδεῶν. Ἡ γνώση τῶν Ἑλλήνων καί ἡ πίστη τῶν Χριστιανῶν συνεπλάκησαν σέ μία ἀρραγῆ ἑνότητα ὄχι ἀλλοίωσης ἀλλά συμφιλίωσης καί ἀνάδειξης ἑκατέρωθεν τῶν ἀξιῶν τους. Ὁ Ἑλληνισμός προσέφερε τούς «ὅρους», τίς «μορφές», ὁ Χριστιανισμός ἐνεφύσησε νέο πνεῦμα στήν ἑλληνική σκέψη σέ περίοδο, μάλιστα, κατά τήν ὁποία αὐτή εἶχε ἀρχίσει νά χάνει τά γνήσια στοιχεῖα της. Ἡ διάκριση ἀνάμεσα στή χριστιανική πίστη καί γνώση, δηλαδή τῶν δύο σοφιῶν σέ θύραθεν καί πνευματική, πού εἶχε ἤδη προσδιορισθεῖ ἀπό τήν ἀποστολική περίοδο, ἀπασχόλησε τούς ἐκκλησιαστικούς συγγραφεῖς καί Πατέρες ἀπό τούς πρώτους αἰῶνες. Ἡ ἀκριβής, ὡστόσο, ὁριοθέτηση τῆς μεταξύ τῶν δύο σοφιῶν σχέσης ἐπιτεύχθηκε ἀπό τούς Πατέρες τοῦ 4ου αἰώνα, κυρίως ἀπό τούς Καππαδόκες, περίοδο κατά τήν ὁποία ἐπιτελέσθηκε σύνθεση τοῦ Ἑλληνισμοῦ μέ τόν Χριστιανισμό καί καθορίσθηκε ἡ στάση πού ἀκολούθησαν οἱ μετέπειτα θεολόγοι ἔναντι τῆς κοσμικῆς σοφίας. Ὅταν τό θέμα τῆς σχέσης τῶν δύο σοφιῶν ἐπανῆλθε τόν 14ο αἰώνα μέ τόν ἐκπρόσωπο τοῦ σχολαστικισμοῦ τῆς Δύσης, Βαρλαάμ τόν Καλαβρό, ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς παρέδωσε τήν συνθετικότερη καί πιό ὁλοκληρωμένη ἀνάπτυξη τοῦ θέματος ἐρειδόμενος στήν αὐθεντία τῶν Γραφῶν καί στήν Πατερική Παράδοση καί δή στή διδασκαλία τῶν Τριῶν Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων. Προέβη σέ διάκριση τῶν δύο σοφιῶν, προσδιόρισε ἐπιπλέον τά ἀντικείμενα μέ τά ὁποῖα ἀσχολοῦνται, καθώς καί τούς σκοπούς τῆς καθεμιᾶς. Ἡ κοσμική σοφία εἶναι κοινή, προσκτᾶται δ’ αἰσθητῶν μέσων, ἀσχολεῖται μέ τή γνώση τῶν ὄντων, καθίσταται χρήσιμη ἀλλά ὄχι ἀπαραίτητη γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ἐνῶ ἡ θεία εἶναι ἡ σοφία τοῦ Πνεύματος, δίδεται μόνο στούς ἀξίους καί ὁδηγεῖ στή γνώση τοῦ Θεοῦ. Στήν μακραίωνη ἐν γένει ἱστορία τοῦ Βυζαντίου γιά τήν κατανόηση τῆς στάσης τῶν Πατέρων ἔναντι τῆς κατά κόσμον σοφίας θά πρέπει νά λαμβάνεται ὑπόψιν τό πολιτιστικό καί ἱστορικό περιβάλλον, καθώς καί οἱ θρησκευτικές συγκρούσεις κάθε ἐποχῆς. Οἱ Πατέρες στό σύνολό τους, ἐκτός τῶν περιπτώσεων ἀμφισβήτησης τῆς θύραθεν σοφίας ὅταν ἡ φιλοσοφία ἀξίωνε νά ὑποκαταστήσει τήν πίστη καί τήν ἐν Χριστῶ σωτηρία, ἔθεσαν ὡς βάση τήν ἑλληνική παιδεία καί προχώρησαν στή δική τους φιλοσοφική ἐνατένιση τῶν προβλημάτων τοῦ κόσμου καί τῆς γνώσης τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τό φῶς τῆς ἀποκεκαλυμένης ἀλήθειας >>.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε και η επίδοση των Βεβαιώσεων συμμετοχής των σπουδαστών στο ΑΛΠ.

Ήταν μία ακόμα εποικοδομητική χρονιά για την λειτουργία του θεσμού , καθώς από τις εισηγήσεις των αξιόλογων επιστημόνων που πέρασαν , σίγουρα κάτι έμεινε στους σπουδαστές συμπληρώνοντας το γνωστικό τους πεδίο