Πτολεμαΐδα

(του Ανδρέα Καλαϊτσίδη)
Είναι γεγονός πως οδεύουμε προς το τέλος της τετραετίας των αυτοδιοικητικών οργάνων. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι πλέον γνωστό ότι θα γίνουν σ΄ ένα νέο, πρωτόγνωρο περιβάλλον για τα δεδομένα του νεοελληνικού κράτους.

Αναφέρομαι στο σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, νομοθετική πρωτοβουλία που πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας μία τολμηρή, γενναία και καινοτόμο προεκλογική δέσμευση ώστε να προχωρήσει στη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας.

Η διοικητική και αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση στοχεύει σ΄ ένα σύγχρονο, αποκεντρωμένο κράτος, με λιγότερους και ισχυρότερους Δήμους, ικανούς να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών με ζητούμενο πάντα την ανάγκη για μικρότερο κράτος, ισχυρότερες τοπικές και περιφερειακές αρχές που θα οδηγήσουν στην ανατροπή της ανακατανομής του πλούτου σε βάρος της περιφέρειας όπως ισχύει σήμερα.

Αυτή η εξέλιξη λοιπόν σε ό,τι αφορά την περιοχή μας, δημιουργεί νέες ελπίδες και προσδοκίες για το νέο Δήμο Εορδαίας, το δεύτερο μεγαλύτερο Δήμο στη Δ. Μακεδονία.

Εάν δύο χρόνια είναι αρκετός πολιτικός χρόνος, όπως ισχυρίζονται πολλοί, αν όχι να εφαρμόσεις την πολιτική σου, τουλάχιστον να βάλλεις «το νερό στ΄ αυλάκι». Να δείξεις και να βαδίσεις τον «άλλο δρόμο» στη διοίκηση, την οικονομία, την αντιμετώπιση της καθημερινότητας, την πολιτική συμπεριφορά, τη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων κλπ.

Γεννάται το ερώτημα : Επτά ολόκληρα χρόνια να διοικήσεις ένα Δήμο, όπως ο Δήμος Πτολεμαϊδας και να είσαι σε πλήρη ακινησία ή να μη ξέρεις «πού πατάς και πού πηγαίνεις», πώς μπορεί να εκληφθεί πολιτικά ;

Το παραπάνω μπορεί να φαντάζει υπερβολή. Δυστυχώς όμως είναι η σημερινή εικόνα, η πραγματικότητα του Δήμου Πτολεμαϊδας. Σα να μη πέρασε μία μέρα !

Επτά χρόνια εξαγγελιών των ίδιων έργων, τα περισσότερα των οποίων δεν έχουν ξεκινήσει, δεν δημοπρατήθηκαν. Επτά χρόνια φαντασιώσεις, δημιουργίας εικονικής πραγματικότητας. Οι πολίτες αναρωτιούνται : « Ζούμε σε άλλη πόλη ;…»

Ας γίνω πιο συγκεκριμένος : Να αναφέρω ένα-ένα τα μεγάλα έργα για τα οποία επαίρεται η Δημοτική Αρχή μιας και ομιλεί για «κοσμογονία έργων» που βάζουν σε αναπτυξιακή τροχιά το Δήμο Πτολεμαϊδας :

1. ΒΙΟΠΑ : Το μόνο που έγινε είναι η σύσταση της Ανώνυμης Εταιρίας και βρίσκονται σε εξέλιξη τα έργα υποδομής, ύδρευση, αποχέτευση και ανακατασκευάζεται ένα κτίριο (πρώην Χημείο).
2. ΑΕΒΑΛ : Ακούγαμε προεκλογικά και ακούμε ακόμη ότι θα εργαστούν εδώ 2.500 νέοι άνεργοι συμπολίτες μας. Σημερινή κατάσταση ; Σίδερα, σίδερα παντού, ημικατεστραμένα κτίρια, κλοπή υλικών και μία περίεργη υπόθεση με εργολάβο. Αλήθεια, θα αναλάβει ποτέ κανείς έστω την πολιτική ευθύνη ; Εικόνα που προκαλεί κατάθλιψη.
3. ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟ–ΔΙΑΜΕΤΑΚΟΜΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ στην ΑΕΒΑΛ : Ανατέθηκε σε σύμβουλο η υποβολή πρότασης, ψηφίστηκε ακόμη να δημοπρατηθεί το έργο μέσω ΣΔΙΤ .
4. ΣΤΑΘΜΟΣ ΒΑΡΕΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ : Παρομοίως…
5. ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΠΟΛΥΚΕΝΤΡΟ : Παρομοίως…
6. ΝΕΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ (στο χώρο του σημερινού γηπέδου) : Φαντασίωση, τίποτε επί του πρακτέου.
7. ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΑΚΟ ΠΑΡΚΟ στην ΑΕΒΑΛ : Δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη ο χώρος, δεν έχει φτάσει η Τηλεθέρμανση. Ζητούνται επενδυτές…
8. ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΑΚΟ ΠΑΡΚΟ πλησίον της Ασβεστόπετρας : Η έκταση ακόμη δεν περιήλθε στο Δήμο…
9. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΔΙΚΚΑ : Ανήκει ακόμη σε τρία υπουργεία…
10. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΧΕΙΜΑΔΙΤΙΔΑΣ : Νιος ήμουν και γέρασα…
11. ΝΕΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ : Το μόνο που έγινε, είναι η περίφραξη του χώρου.
12. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ : Κάθε χρόνο συμπεριλαμβάνεται στο Τεχνικό Πρόγραμμα η συντήρηση και αναμόρφωσή του. Τώρα θα το εντάξουμε στο ΕΣΠΑ. Μία επίσκεψη θα σας πείσει…
13. ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ : Εικόνα τριτοκοσμικής χώρας. Προϊδεάζει αρνητικά τον επισκέπτη και δυσφημεί την πόλη.
14. ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ : Αφού μέχρι τώρα όποιος έθετε τέτοιο ζήτημα εθεωρείτο εχθρός και συκοφάντης του Δήμου, τώρα ο Δήμαρχος απειλεί τη ΔΕΗ πως θα αναρτήσει τα αποτελέσματα των μετρήσεων στην κεντρική πλατεία της πόλης !...
15. ΕΛΕΥΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ – ΤΕΙ : Ένα Τμήμα επιτέλους, Μαιευτικής, σαράντα περίπου σπουδαστών, τμήμα για την πατρότητα του οποίου ερίζουν πολλοί, γνωστοί και μη εξαιρετέοι…
16. ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ : Καμία ενέργεια, κανένα συγκεκριμένο σχέδιο…
17. ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΑΓΡΟΚΗΠΙΟΥ : Είχε λιγότερη φθορά στο μισό περίπου αιώνα αφότου χτίστηκε από όση υπέστη μετά την αναπαλαίωσή του το 2002. Νυχτερίδες κι αράχνες σε συντρίμια…
18. ΣΧΟΛΗ ΜΠΑΛΕΤΟΥ : Η πιο επιτυχημένη δραστηριότητα της ΔΕΠΕΚΟΠΠ «φυλακίστηκε» στην ανεπάρκεια των χώρων των Εργατικών Κατοικιών. Ο Δήμαρχος την…μεταστεγάζει από το 2004 !

Προσπάθησα, εν τάχει, να δώσω τη σημερινή πραγματική εικόνα του Δήμου μας, για δύο κυρίως λόγους :
Πρώτον, γιατί έχουμε την υποχρέωση έναντι των δημοτών που μας εξέλεξαν και δεύτερον γιατί η επικοινωνιακή καταιγίδα της Δημοτικής Αρχής δημιουργεί μια «εικονική πραγματικότητα» και προκαλεί τη νοημοσύνη μας.
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα και το δυστύχημα για το Δήμο μας. Η Δημοτική Αρχή ομιλεί, ομιλεί πάρα πολύ. Στέλνει σωρεία επιστολών και δελτίων τύπου, φλυαρεί στο Διαδίκτυο, γενικώς ομιλεί υπερβολικά όταν χρειάζεται να πράξει και σιωπά όταν χρειάζεται να ομιλήσει ή τυρβάζει περί άλλων όταν απαιτείται να πει την αλήθεια…

Ο Δήμαρχος δεν έχει σχέδιο και δυνάμεις για αποτελεσματική διοίκηση.Λαμβάνονται και αναιρούνται αποφάσεις. Υψώνονται και υποστέλλονται σημαίες. Τις δυναμικές ενέργειες τις αντιλαμβάνεται και τις περιορίζει στην επιστολική διαμαρτυρία.

Οι όποιες επιλογές, γίνονται πρωτίστως με βάση τη δική του προβολή.

Γιατί κάποιος να αρκεστεί σε διαβεβαιώσεις όταν αυτές καθημερινά αναιρούνται ;

Τα μηνύματα όμως των πολιτών οι οποίοι έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας, έτσι όπως προσωπικά τα αντιλαμβάνομαι, από την καθημερινή μου επαφή μαζί τους, αποτελούν προειδοποιητικά μηνύματα, απεγνωσμένα SOS προς μια Δημοτική Αρχή που δεν καλύπτει πια τις αγωνίες, τις αναλύσεις, τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες ειδικά της νέας γενιάς.

Ενώ οι δημότες μας και κυρίως οι νέοι επιστήμονες αξιόλογοι συμπολίτες μας, δεν έχουν αρνηθεί την πολιτική συμμετοχή στα κοινά, μένουν αδρανείς και θεατές γιατί δεν τους εμπνέει αυτό που βλέπουν, αυτό που ακούν και κυρίως αυτό που διαισθάνονται.

Μια Δημοτική Αρχή που φαντασιώνεται τα «μεταξωτά βρακιά» παραγνωρίζοντας ότι αυτά δεν θα την απαλλάξουν από την προφανή πλαδαρότητα των οπισθίων της όταν είναι γνωστό τοις πάσι ότι είναι από τους τελευταίους Δήμους σε απορρόφηση κονδυλίων. Οι Δημοτικές Επιχειρήσεις (ΔΕΥΑΠ) υπερχρεωμένες βουλιάζουν ενώ οι κωδικοί των Δημοσίων Σχέσεων, των φιλοξενιών, των ταξιδιών στο εξωτερικό πολλαπλασιάζονται σε ποσά στο όνομα της δήθεν προβολής του Δήμου τη στιγμή που τα δημοτικά τέλη τον τελευταίο χρόνο, σε περίοδο οικονομικής κρίσης αυξάνονται κατά 7,5 %.

Στην επταετία της σημερινής Δημοτικής Αρχής τα ανταποδοτικά τέλη αυξήθηκαν κατά 48 % πρόσθεσε δε και τις αυξήσεις στη ΔΕΤΗΠ και ΔΕΥΑΠ.

Έτσι αντιλαμβάνεται η Δημοτική Αρχή την κοινωνική πολιτική του Δήμου. Αυτό κι αν δεν είναι πανελλαδική πρωτιά !

«Άντε, να τελειώνουμε, δεν πάει άλλο !...» Όταν αυτό είναι το κλίμα στην τοπική κοινωνία, κάθε μέρα που περνάει είναι χαμένος χρόνος για το Δήμο. Οι πολίτες πλέον έχουν κουραστεί από το παρατεταμένο αδιέξοδο. Έχουν βαρεθεί να διαβάζουν κάθε μέρα στον τοπικό τύπο, πολύ δε περισσότερο στον «Δημότη» ή να βλέπουν στα τοπικά κανάλια το ίδιο κακόγουστο έργο.

Ακόμη και ο γράφων νοιώθει αδυναμία να ασχολείται και να σας απασχολεί με τα ίδια και τα ίδια. Πόσες φορές να επισημάνεις τα λάθη, τις παραλείψεις, την αβελτηρία ; Πόσες φορές να μιλήσεις για το δέον και μέλλον γενέσθαι ;
Ισχυρίζομαι ότι στα τρία χρόνια που είμαι στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου, ήμουν παρών. Προσπάθησα να συμβάλλω θετικά στο ρόλο μου και κυρίως να είμαι συνεπής σ΄ αυτό που υποσχέθηκα στους δημότες μας : Να μη χαριστώ σε κανέναν !

Όμως, τι δημιουργική κριτική να ασκήσεις όταν και η πλέον αυστηρή κριτική εκλαμβάνεται ως δροσιστική ψιχάλα στον παχυδερμισμό της Δημοτικής Αρχής ;

Κλείνοντας, επειδή πιστεύω ότι βρισκόμαστε ήδη στη μεταλιγνιτική περίοδο και πως η ΔΕΗ θα μας εγκαταλείψει σε σύντομο χρονικό διάστημα, θέλω να επαναφέρω την πρόταση, της οποίας φυσικά και δεν διεκδικώ την πατρότητα, με την πεποίθηση ότι είναι η μοναδική απάντηση στην επιβίωση και ανάπτυξη της περιοχής μας, δηλ. του άξονα Κοζάνης-Πτολεμαϊδας- Αμυνταίου, εκεί που σήμερα και αύριο θα είναι τα εξαντλημένα ορυχεία. Δηλαδή :
Απαιτείται ένα Μεγάλο Σχέδιο για το αύριο της περιοχής μας. Για να γίνει όμως αυτό, απαιτούνται τουλάχιστον τρεις προϋποθέσεις :

Α. Η αποκατάσταση των εδαφών με μελέτη όχι όμως της ΔΕΗ αλλά από διεθνή οίκο με μεγάλη εμπειρία, από χώρες όπως Γερμανία, Τσεχία , κλπ. Μελέτη που θα χρηματοδοτηθεί από τον Τοπικό Πόρο. Τη ΔΕΗ και την Πολιτεία.
Β. Η συμφωνία του πολιτικού προσωπικού της περιοχής έτσι ώστε να ενοποιήσουμε τις ανταγωνιστικές προτάσεις που υπάρχουν.
Γ. Να αλλάξει φιλοσοφία και κουλτούρα η ΔΕΗ αλλά και η Πολιτεία ως προς την περιοχή μας, να αποκτήσουν ενεργειακό πολιτισμό.

Έτσι μόνο θα μπορέσουμε να μιλάμε σοβαρά για πόλο καινοτομίας, πράσινη ανάπτυξη, βιομηχανικό τουρισμό κλπ. Τότε μόνο θα μπορούμε να ελπίζουμε πως ο τόπος μας θα εξακολουθεί να είναι η ενεργειακή καρδιά της χώρας. Διεκδικούμε και δικαιούμαστε και την καθαρή ενέργεια.

Η ευρωπαϊκή εμπειρία είναι αρκετή. Σε ορυχεία όπως τα δικά μας, δημιούργησαν ένα
άλλο τοπίο. Χτίστηκαν νέες πόλεις, αντιμετώπισαν την ανεργία με την ανάπτυξη της οικολογίας, του τουρισμού κλπ.
Τέλος θα έλεγα πως οι λόγοι αποτυχίας της σημερινής Δημοτικής Αρχής μπορεί να γίνουν «συνταγή επιτυχίας» για την επόμενη.

Στο νέο αυτοδιοικητικό τοπίο που διαμορφώνεται στον επερχόμενο ενιαίο Δήμο Εορδαίας, απαιτείται η συμβολή όλων. Η περιοχή μας είναι σε κρίση.
Όποιος-α φιλοδοξεί να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας, απαιτείται να έχει πυκνότητα, ιδεολογική, προγραμματική, πολιτική, διαχειριστική, ηθική, αισθητική. Απαραίτητα όμως να έχει αντίληψη συλλογικής δράσης ώστε να μπορεί να γίνει ο συλλογικός ηγέτης που θα δώσει όραμα και ελπίδα στο Δήμο μας, να κρατήσουμε τα νιάτα στον τόπο μας.

Η διαχείριση των δημοτικών υποθέσεων είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτούμε σε «παιδικές χαρές» ή σε κουτοπόνηρους Μαυρογυαλούρους…